Edebiyatımızın çok abartılı bir yorumla Türkçe'yi en güzel kullanan yazarını arada bir hatırlamak eski bir dostla beklenmedik bir sokakta karşılaşmak gibi.
Göklerde kartal gibiydim,
Kanatlarımdan vuruldum;
Mor çiçekli dal gibiydim,
Bahar vaktinde kırıldım.
Yar olmadı bana devir,
Her günüm bir başka zehir;
Hapishanelerde demir
Parmaklıklara sarıldım.
Çoşkundum pınarlar gibi;
Sarhoştum rüzgarlar gibi;
İhtiyar çınarlar gibi
Bir gün içinde devrildim.
Ekmeğim bahtımdan katı,
Bahtım düşmanımdan kötü;
Böyle kepaze hayatı
Sürüklemekten yoruldum
Kimseye soramadığım,
Doyunca saramadığım,
Görmesem duramadığım
Nazlı yarimden ayrıldım.
5 Eylül 1932, Konya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder